Subskrybuj dobro!
Podaruj dzieciom lepszą przyszłość

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce pomaga dzieciom opuszczonym, osieroconym oraz zagrożonym utratą opieki rodziców. Organizujemy różnorodne formy pomocy dzieciom, aby jak najlepiej przygotować je do dorosłego życia. W Polsce działamy 1984 roku. Jesteśmy częścią międzynarodowej organizacji SOS Children’s Villages, obecnej w 137 krajach i terytoriach świata.

Wspieranie wiąże się nie tylko z darowizną finansową. Możesz obserwować nasze profile w Social mediach oraz udostępniać nasze publikacje. Opowiadaj o SOS Wioskach Dziecięcych swoim znajomym i rodzinie – wciąż wiele ludzi o nas nie słyszało.

Nie ma minimalnej kwoty wpłaty. Każda złotówka przekazana na rzecz dzieci jest na wagę złota. Przekaż tyle ile uważasz za słuszne.

Tak, darowizny przekazywane na SOS Wioski Dziecięce mogą być odliczane od podatku, zgodnie z polskim prawem podatkowym. Więcej szczegółowych informacji

Zapisz się do naszego newslettera. Możesz również śledzić nasze social media oraz stronę internetową.

Żyjemy w erze cyfrowej, gdzie ekrany – smartfony, tablety, komputery i telewizory – stały się częścią naszej codzienności. Choć technologie oferują liczne korzyści, nadmierne korzystanie z urządzeń ekranowych może negatywnie wpływać na zdrowie psychiczne, zarówno dzieci, jak i dorosłych. Według badań opublikowanych w czasopiśmie The Lancet Child & Adolescent Health, dzieci i młodzież, które spędzają więcej niż 4 godziny dziennie przed ekranem, są bardziej narażone na problemy związane z lękiem, depresją oraz obniżonym poczuciem własnej wartości.

Dane z raportu UNICEF wskazują, że:

• 36% nastolatków zgłasza problemy ze snem z powodu nadmiernego korzystania z urządzeń elektronicznych.
• 42% dzieci i młodzieży odczuwa presję bycia ciągle dostępnym online, co może prowadzić do stresu i wypalenia emocjonalnego.

Z kolei badania dorosłych wykazały, że osoby spędzające ponad 6 godzin dziennie przed ekranem są o 30% bardziej narażone na symptomy depresji, w porównaniu z tymi, którzy ograniczają czas ekranowy do 2 godzin dziennie.

Jak znaleźć balans między życiem online a offline?

1. Określ limity czasu ekranowego
   Specjaliści zalecają, aby:

1. • Dzieci w wieku 2-5 lat spędzały maksymalnie 1 godzinę dziennie przed ekranem.
   • Nastolatki i dorośli ograniczyli czas do 2 godzin dziennie na rozrywkę cyfrową (nie licząc pracy czy nauki).

1. Planuj czas na offline
   Ustal „cyfrowe przerwy” w ciągu dnia, np. godzinę przed snem, rano przed rozpoczęciem pracy czy podczas posiłków.
2. Zamień czas ekranowy na rozwijające aktywności
   Wspólne gotowanie, gry planszowe czy hobby takie jak malowanie pomagają budować relacje i wzmacniać zdrowie psychiczne.
3. Monitoruj zdrowie psychiczne
   Jeśli zauważysz objawy takie jak problemy ze snem, drażliwość, poczucie wyczerpania emocjonalnego czy wycofanie społeczne, warto skonsultować się z psychologiem. Wczesna interwencja pozwala zapobiec poważniejszym problemom.

Dzieci, podobnie jak dorośli, doświadczają całego wachlarza emocji – od radości i ekscytacji po złość, smutek i strach. Nauka radzenia sobie z trudnymi uczuciami jest kluczowa dla ich zdrowia psychicznego i przyszłego funkcjonowania społecznego. Jak wspierać dzieci w tym procesie, jednocześnie dbając o zdrowie psychiczne całej rodziny?

Według raportu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), aż 10-20% dzieci i młodzieży na świecie doświadcza zaburzeń psychicznych, a trudności w regulacji emocji są często ich początkiem. Wczesne wsparcie w nauce radzenia sobie z emocjami zmniejsza ryzyko problemów takich jak zaburzenia lękowe czy depresja w dorosłym życiu.

1. Naucz dziecko rozpoznawania emocji
2. Ucz zdrowych sposobów wyrażania emocj - Dzieci powinny wiedzieć, że wszystkie emocje są naturalne i ważne, ale kluczowe jest, jak je wyrażają.
3. Pokaż, jak regulować emocje - Zdrowe strategie regulacji emocji pomagają dzieciom radzić sobie z trudnymi sytuacjami.
4. Wspieraj zdrowe nawyki wpływające na psychikę
5. Naucz rozwiązywania problemów - Pomagaj dziecku zrozumieć, co wywołuje trudne emocje, i znajdować sposoby radzenia sobie z wyzwaniami.

Zaburzenia lękowe u dzieci są jednym z najczęściej występujących problemów psychicznych w wieku rozwojowym. Mogą znacząco wpływać na ich codzienne funkcjonowanie, relacje społeczne oraz rozwój emocjonalny. Wczesne rozpoznanie i interwencja są kluczowe, aby zapobiec długotrwałym trudnościom. Jak rozpoznać, że dziecko potrzebuje pomocy? Jak dbać o zdrowie psychiczne młodych ludzi?

Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO):

• 6-7% dzieci na świecie cierpi na zaburzenia lękowe, przy czym problem ten dotyczy zarówno małych dzieci, jak i nastolatków.
• Badania przeprowadzone w Polsce wskazują, że około 10% dzieci w wieku szkolnym doświadcza objawów lęku, które utrudniają im normalne funkcjonowanie.
• Nieleczone zaburzenia lękowe mogą zwiększać ryzyko depresji w późniejszym życiu nawet o 30-40%.

Dzieci z zaburzeniami lękowymi często nie potrafią wyrazić swoich trudności słowami. Zamiast tego objawy manifestują się w ich zachowaniu, emocjach i reakcjach fizycznych. Pojawiają się trudności ze snem, unikanie kontaktów społecznych, bóle brzucha, trudności z oddychaniem, które są tylko niektórymi z wielu objawów.

Zaburzenia lękowe u dzieci są w pełni możliwe do wyleczenia, szczególnie jeśli interwencja jest wdrożona wcześnie. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest uznawana za złoty standard leczenia – aż 70% dzieci korzystających z CBT doświadcza znaczącej poprawy.

Dzieci wychowujące się w rodzinach dotkniętych problemem alkoholowym często borykają się z wieloma wyzwaniami emocjonalnymi, behawioralnymi i społecznymi. Te trudności mogą mieć długotrwały wpływ na ich zdrowie psychiczne i funkcjonowanie w dorosłym życiu.

W Polsce, zgodnie z raportem Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA), problem alkoholowy dotyczy około 20% polskich rodzin, co oznacza, że aż około 1,5 mln dzieci żyje w takich warunkach.

Dzieci z rodzin alkoholowych często przyjmują specyficzne role i wykazują określone zachowania, które są reakcją na chaos i stres związany z życiem w dysfunkcyjnej rodzinie.

• „Bohater rodziny”: Dziecko bierze na siebie odpowiedzialność za dom, stara się wypełniać obowiązki dorosłych i ukrywać problemy rodzinne przed światem zewnętrznym.
• „Kozioł ofiarny”: W celu odwrócenia uwagi od problemu alkoholowego dziecko może przejawiać zachowania buntownicze, co często prowadzi do problemów w szkole lub konfliktów z prawem.
• „Maskotka”: Dziecko, które stara się rozładować napięcie w rodzinie poprzez humor, dowcip lub zachowania infantylne.
• „Niewidzialne dziecko”: Wycofane, unikające konfliktów, starające się nie zwracać na siebie uwagi.

Dzieci z rodzin alkoholowych są szczególnie narażone na zaburzenia psychiczne. Badania opublikowane w Journal of Studies on Alcohol and Drugs wskazują, że:

• U dzieci z takich rodzin ryzyko wystąpienia depresji i zaburzeń lękowych wzrasta o 40% w porównaniu z dziećmi z rodzin bez problemów alkoholowych.
• Są one również 3 razy bardziej narażone na rozwinięcie uzależnienia od alkoholu w dorosłym życiu.